قدمت این روستا به سده های میانی اسلام، دوره تیموری و صفوی برمی گردد که به اتابکان لر بزرگ یا همان بختیاری ها تعلق داشته است. در بقایای این روستای تاریخی سنگرهای دژبانی، بقایای دو مسجد، حمام، ساختمانی با ۱۸ در، آسیاب های آبی، زندان زیرزمینی، شوادان و میدان چوگان به چشم می خورد.