پدیده‌های اجتماعی نیاز به ریشه یابی دارند/دشمن روی اغتشاشات امید بسته است

به گزارش موج زاگرس ، در اغتشاشات اخیر دشمن تلاش کرد به بهانه حجاب و با رمز گشت ارشاد مسیر اصلاح و اعتراض که جزو کارکترهای فرهنگی ملت ایران است را مختل و آتش و آشوب و فتنه را پیاده سازی کند.

سید بهنام میرافضل جامعه پژوه و رئیس سازمان دانش آموزی خوزستان درباره اغتشاشات اخیر اظهار داشت: در جامعه شناسی قبل از مواجهه با هر پدیده باید علت و عوامل جامعه شناختی شکل گیری پدیده را شناسایی و ریشه یابی کرد و این وظیفه اصلی یک جامعه‌شناس است.

پدیده های اجتماعی نیاز به ریشه یابی دارند

وی افزود: در این روزهای اخیر اظهارات متفاوت و متناقض در باره این اغتشاشات شنیده می شود که برخی اصلا با واقعیت جامعه سنخیت ندارد و به طور مثل درباره نظام آموزشی و تربیتی تعابیری چون نسل فراموش شده یا نسل دهه ۸۰ معترض یاد می کنند که قبل از هر چیز این افراد باید ساختار آموزش و پرورش و واقعیات مدرسه را درک کنند.

این فعال اجتماعی گفت: بنده به عنوان کسی که سالها افتخار معلمی داشتم و الان هم جز معدود مدیرانی هستم که با کف مدرسه ارتباط داشتم و از مدرسه به مدیریت رسیدم. باید واقعیات و ناهنجاری های موجود در مدارس را بپذیریم.

وی اظهار داشت: پدیده های اجتماعی بخشنامه پذیر و دستوری نیستند و برای تغییر رفتار باید جامعه شناسانه و صبورانه رفتار کرد و اینکه تصور کنیم با یک بخشنامه مدارس کاملا یک دست و از آسیب های اجتماعی مصون می مانند، اشتباه است. دانش آموز امروز بسیار کنکاشگر و پرسشگر است و اگر این پرسش ها پاسخ مناسب داده نشود، دچار خطای محاسباتی می شود.

نیاز به درک نسل جوان و دانش آموز داریم

میرافضل گفت: مساله جهادتببین اینگونه نیست که با یک سخنرانی و همایش عملیاتی شود باید با زبان دانش آموز و از جنس دانش آموز بود تا اثرگزاری کند. مدیری که چندین سال است با دانش آموز ارتباطی نداشته و می خواهد از موضع رسمی و بالا با دانش آموز ارتباط بگیرد، قطعا شکست می خورد. باید زبان دانش آموز را درک کرد، سپس ارتباط درست و منطقی گرفت و در نهایت اعتماد دوطرفه را خلق کرد. این مساله فرایندی است.

این جامعه پژوه ادامه داد: آموزش و پرورش متاسفانه به یک سازمان تقلیل یافته است حال آنکه باید به یک نهاد فعال و خلاق تربیتی و پرورشی تبدیل شود و این رویکرد غلطی است که نظام اسلامی باید تغییر مسیر دهد. در همه جای دنیا نظام آموزشی و سیاسی موازی هم هستند ولی در کشور ما متاسفانه نظام سیاسی با نظام تربیتی قهر است و همراه نیستند و این یک آسیب جدی است.

آموزش و پرورش باید اولویت اول حاکمیت باشد

وی گفت: چرا نظام آموزشی ما در اولویت نیست؟ چرا در کشور همچنان وزارت نفت و نیرو و صنعت در اولویت هستند و امکانات و مزایای بالای می گیرند ولی کمترین توجهات به آموزش و پرورش است؟ این سوالات جدی است که باید راهبردها را براساس آن به چالش بکشیم و به سمت تغییر ریل سیاست گزاری ها حرکت کنیم.

این فعال حوزه فرهنگیان تاکید کرد: یکی از بی ضابطه ترین مساله در کشور، مساله استخدام در آموزش و پرورش است و در حالی که حساس ترین بخش کشور نظام تربیتی است، هیچ الگو و چارچوبی برای ورود به آموزش و پرورش نیست و هر کسی با هر مدل  جهان بینی می تواند عنان تربیتی را در دست بگیرد. از طریق سرباز معلم از طریق تبدیل وضعیت نیروی خدماتی به آموزشی، از طریق آزمون و.. حتی دانشگاه فرهنگیان هم یک دستگاه مبتنی بر جهان بینی انقلابی نیرو جذب و تربیت نمی کند و هر کسی در کنکور رتبه حداقلی آورد می تواند معلم شود!

دانش آموز از تناقض در جامعه می رنجد

میرافضل به دیگر مساله تربیتی که به تبع از آن نظام تربیتی آسیب می بیند،اشاره و گفت:  مساله سبک زندگی و صداو سیما و رفتار مسئولان مهم است. من با دانش آموز ارتباط دارم مدام سوال می پرسد و از تناقض ها گلایه مند است. مثلا در کلاس معلم در باره آسیب های شبکه های ماهواره ای صحبت می کند ولی خودش در خانه استفاده می کند یا مسئول ما شعار مرگ بر آمریکا و کالای ایرانی سر می دهد ولی ماشین شاسی بلند خارجی سوار می شود یا فرزندش خارج و غیرانتفاعی تحصیل می کند، ذهن کنشگر دانش آموز امروز این تبعیض ها را بر نمی تابد.

انتهای پیام/بهار آب روشن